एक पत्र तुकोबांना - वसंत बापट

तुकोबांच्या पायी | माझे दंडवत

ऐसा मोठा आप्त | नाही दुजा

स्वप्नी त्यांची मूर्ती |  जागृती की निज 

तुकाराम बीज | सण आम्हा

तुकोबा माझीया | ओढाळ मनात

आली अकस्मात | कल्पना ही -

रूप पालटून | सदेह विमानी

लोहगावातूनी | पुन्हा यावे

कासेची लंगोटी | ज्याला तुम्ही द्यावी

ऐसा भला गावी । नाही कोणी ...

नाठाळांचा झाला । जगात सुकाळ

हाती तिन्ही काळ । काठी हवी

युगपालटले । आता नका होऊ

मेणाहुनी मऊ । विष्णुदास

कठीण वज्राला । भेदण्याची शक्ती

तीच आता भक्ती । विठ्ठलाची ..

आता वाण नाही । पुंड आणि गुंडा

तिन्ही लोकी झेंडा । नाचे त्यांचा

दांभिक वंचक । मूर्तिमंत पिडा

आता त्यांना । धडा शिकवावा

तुम्ही सांगितला । वैष्णवांचा धर्म

भेदाभेद भ्रम । अमंगळ

आता अवघेची ।  पाईक भेदांचे

आधार वेदांचे । देती आम्हा ..

तुकोबा तुकोबा । दावा संतपण

पायींची वहाण । हाती बरी !