हाडांचे सापळे हासती
झडणार्या मासांस पाहुनी;
किती लपविले तरी
दातांचे दिसणारंच पाणी.
पहा विचारुनि त्यांना कसली
मैथुनात रे असते झिंग;
दाखवितिल ते भोक रिकामे
जिथे असावे मांसल लिंग.
पहा टाकुनी प्रश्न काय वा
निशाण तुमच्या हो बुद्धीचे;
घुमेल डमरुतुन डोक्यांच्या
हास्य वाळलेल्या मज्जांचे.
अखेर होतां, किती विशाल
पुसेल कुणि जर त्यांचे अंगण;
दिसेल थोडें सफेद कांही,
जिथे असावे मांसल ढुंगण.
असशिल भोळ्या कुठे भैरवा,
उघड तुझे तर तिनही डोळे;
भस्म करी गा अता तरी हे ---
हे हाडांचे खडे सापळे !
-बा. सी. मर्ढेकर
ही कविता कुठे सापडली?? मी बर्याच दिवसांपूर्वी वाचली होती.. तेव्हा हसू आले.. (अजूनही आले)पण, अता जरा वेगळा अर्थ ध्यानात आला.. अश्या अवस्थेला का पोचावे?? भैरवाला स्वत:ला भस्म करून टाकण्याची विनंती करावी!!
ReplyDeleteगेल्या वेळी भारतात आलो होतो तेंव्हा मर्ढेकरांची कविता नावाचे पुस्तक घेउन आलो होतो.
ReplyDelete